Innovatieve taststok van Eef in de race voor prijs Oogvereniging
De slechtziende en slechthorende Eef Vosselman (67) uit het Groningse Bedum is één van de drie genomineerden voor de Rob van Vlietprijs 2018, een jaarlijkse prijs van de Oogvereniging voor het beste innovatieve idee. Leden kunnen de komende periode hun stem uitbrengen. Op 6 oktober wordt de grote winnaar bekend gemaakt tijdens de Verenigingsdag in Utrecht.
Door: Jessyca de Wit
Wat houdt je uitvinding precies in?
‘Mijn idee is kort gezegd een nieuwe variant op de taststok, een variant waarbij de stok met één druk op de knop volautomatisch in elkaar schuift. Op momenten dat het nodig is, maakt dit systeem de gehele handeling van inklappen of –schuiven aanzienlijk eenvoudiger, sneller en handiger.’
Hoe ben je op het idee gekomen voor je uitvinding?
‘Bij de kassa stoorde ik mij altijd aan mijn taststok. De stok zat mij altijd in de weg. Ik dacht: zou het niet handig zijn als ik de stok kan inklappen? En dan bedoel ik niet inklappen zoals bij mijn huidige stok.’Eef wijst naar haar huidige stok. ‘Deze moet ik uit elkaar trekken en dan opklappen. Dat kost niet alleen tijd, maar je hebt er twee handen voor nodig.’Eef zet haar woorden kracht bij door haar stok in te klappen. ‘Dit is onhandig. Stel; je staat bij de kassa en je moet je boodschappen op de band leggen, na het scannen in je tas doen en daarna afrekenen. Je moet die stok dan ergens laten. In je hand of aan het elastiek om je pols. Die stok bungelt dan heen en weer; of hij nou uitgeklapt of ingeklapt is. Ook de rol- of tikpunt steekt dan naar boven. Dat is niet fris.’
Waarom zou jouw uitvinding moeten winnen?
‘Ik denk dat veel mensen baat zullen hebben bij een inklapbare stok. Niet alleen wanneer ze bij de kassa staan, maar ook in een wachtkamer, in de bus, in de taxi of in het theater. De stok kun je snel in elkaar schuiven door een druk op de knop. Zo kun je hem snel en veilig naast of onder je stoel leggen. Zonder dat jijzelf of anderen erover struikelen,’antwoordt Eef. ‘Iedere blinde of slechtziende komt in aanraking met een stok. Het stoklopen is toch één van de eerste dingen die je leert bij Bartimeus of Visio. Mijn idee is daarom interessant voor de gehele doelgroep. Mocht deze stok een succes worden, dan kunnen we ook kijken of de herkenningsstok aangepast kan worden, zodat ook geleidehondgebruikers en mensen die nog geen gebruik willen of hoeven te maken van de taststok, kunnen profiteren van het verbeteringen.Ook hoop ik dat het schaamtegevoel bij beginnende stoklopers zal verminderen, doordat de stok snel en makkelijk kan worden ‘weggestopt’.’
Stel, je wint. Hoe gaat het proces dan verder?
‘Dan ga ik om de tafel zitten met de Oogvereniging. Samen met mijn zoon Jelle en de ingenieur die ik in de arm heb genomen. Hij werkt bij het bedrijf High-tech Solutions & Design B.V.We gaan eerst onderzoeken hoe de huidige stokken eruitzien en gemaakt worden. Zodat daar een duidelijk beeld van ontstaat. Zeker bij de ingenieur, die nog geen kennis heeft van blinden en slechtzienden en de hulpmiddelen die zij gebruiken,’licht Eef toe. ‘De stok moet aan een aantal eisen voldoen: hij moet licht van gewicht zijn en gemaakt zijn van degelijk materiaal, zodat de hij zo lang mogelijk mee gaat. De huidige generatie telescoopstokken, die ook inschuifbaar zijn, worden bijvoorbeeld na een periode van intensief gebruik lam. Dat is niet de bedoeling. Een ander belangrijk aspect is de prijs. De stok moet voor iedereen financieel toegankelijk zijn. Dat betekent dat de prijs van deze stok niet veel zal mogen verschillen dan van de huidige stokken die door de zorgverzekeraar worden vergoed.’
En wat is daarin jouw bijdrage?
‘Zelf ben ik niet technisch onderlegd. Het ontwerp laat ik over aan professionals. Misschien betrekken we er wel studenten bij!’ Eef zit vol met enthousiaste plannen. ‘Studenten kunnen in het kader van hun studie meewerken aan zo’n project. Wellicht levert dat nog meer innovatieve ideeën op. Daarnaast is het natuurlijk ook goed voor de maatschappelijke ontwikkeling van jongeren om met mensen met een beperking in aanraking te komen. Maar terug naar mijzelf,’ gaat Eef verder. ‘Daarna, als het ontwerp klaar is en de ‘teststok’geproduceerd is, verschijn ik weer ten tonele. Doordat ik zelf slechtziend ben – ik kan alleen nog met mijn rechteroog door een smalle koker zien – ben ik de perfecte testpersoon,’lacht Eef. Naast slechtziend is Eef ook slechthorend. Iedere vrijdag komt Eef samen met een aantal andere doofblinden in het OOG en OORhuis. ‘Samen met hen kan ik de stok uitgebreid gaan testen. Zij hebben mij ook gemotiveerd om mijn idee in te zenden. Als ik win, heb ik dat mede aan hen te danken. En natuurlijk aan mijn zoon Jelle, die mij hierin begeleidt en de ingenieur heeft benaderd. Zij zijn er ook bij op 6 oktober in Utrecht. We maken er een gezellig uitje van!’glimlacht Eef. ‘Maar ik ga natuurlijk ook voor de winst!’
Heb je al een naam voor de stok?
‘Nee, nog niet. Er is gekscherend ‘de EEF’geopperd, maar dat weet ik nog niet hoor! Daar ben ik veel te bescheiden voor!’
Hoe kunnen mensen op jouw idee stemmen?
‘Alle leden van de Oogvereniging hebben een e-mail gehad, waarin de drie genomineerde ideeën worden beschreven. Via een link kunnen zij stemmen op wat zij het beste idee vinden. De beschrijving van de stok in de mail is best summier. Daarom licht ik mijn idee graag toe. Men kan de komende periode hun stem uitbrengen. Leden die geen internet hebben, vallen gelukkig niet buiten de boot. Zij kunnen telefonisch hun stem uitbrengen door te bellen met de Ooglijn: 030 299 2878.
Dus dit is de aftrap voor een campagne?
‘Nee hoor,’ lacht Eef. ‘Ik hoop dat mensen op mijn idee stemmen omdat zij het het beste idee vinden, niet omdat zij mij kennen of aardig vinden. Maar ik ga natuurlijk wel proberen om zoveel mogelijk mensen enthousiast te maken voor dit idee!’
