Liever blind dan doof

Liever blind dan doof.

Door: Saskia

Communicatie is overal; zowel verbaal als non-verbaal. Communicatie is ook erg belangrijk, om elkaar goed te begrijpen. Als je slechthorend of doof bent, maak je vaak gebruik van gebarentaal. Als je blind of slechtziend bent, kun je vaak goed horen en doen je oren dubbel werk. Maar stel dat je beide zintuigen mist?

Nu mijn gehoor achteruit is gegaan, wordt het communiceren binnen ons gezin – en ook buiten ons gezin – steeds moeilijker. Gebaren kan ik niet altijd meer goed zien. Daarnaast moet iedereen de gebarentaal ook beheersen. Het lastige is dat ik het de ene keer beter versta dan de andere keer. Dit geldt ook voor Raisa*. Daarom is het ook heel lastig om ons probleem te kunnen begrijpen. Als moeder vind ik het heel belangrijk dat ik met mijn meiden kan praten. Dat ik er voor hen kan zijn, door naar hun verhalen te luisteren of gewoon door gezellig te kletsen. Ook met vrienden or familie vind ik dat fijn.

Wanneer we een feestje hebben, of gewoon op viste zijn, voel ik me vaak een buitenlander en zelfs ook dom. Ik krijg niks mee van de grappen die genaakt worden. Als ik er wel wat van meekrijg, is het allang niet grappig meer. Ook gesprekken over verdrietige gebeurtenissen, mis ik allemaal. Natuurlijk wil men het vaak wel herhalen, maar ik ben alleen altijd later dan de rest met mijn reactie.

Ik spits mijn oren. Ik wil graag iedereen verstaan! Ik voel mij er vaak boos over. Ook dat er mensen zijn die wel een CI kunnen krijgen, maar Raisa en ik niet. Ook ben ik bang, bang voor de toekomst. Tuurlijk kunnen we Vierhandengebarentaal leren en dit gaan we ook zeker doen, maar buiten ons gezin zal het altijd moeilijk blijven. Of zelfs moeilijker worden. Ik ben altijd slechtziend geweest en de laatste jaren is mijn visus ook achteruitgegaan, toch vind ik dat niet zo erg. Raisa is pas 8 jaar oud. Zij geeft nu al aan hoe moeilijk zij het met haar gehoor heeft. We hebben het er vaak samen over. Raisa zegt dan dat zij liever blind zou zijn, dan doof. Ze is nog maar 8 jaar, maar toch voelt het alsof zij de enige is die mij hierin begrijpt. Als ik voor mezelf spreek, weet ik dat ik nooit zal accepteren dat ik nu ook slechthorend ben, maar ik zal mijn weg hierin vinden en Raisa blijven steunen: err voor haar zijn door haar alleen al te begrijpen. We zijn een echt een topteam!

 

*Raisa is de dochter van Saskia

 

Klik hier om terug te gaan naar de blogs

 

LinkedIn
Share