Door: Anneke Meijer
Een jaar of 4 a 5 geleden bedacht ik me om een verlichte stok te maken. Eentje speciaal voor in het donker, want wanneer een goedziend mens in het donker fietst, dan moet deze een voor- en een achterlicht op de fiets hebben. Zo kan hij of zij worden gezien. Dus, waarom wij, als slechtzienden en/of blinden niet? Wij moeten ook gezien worden in het donker!
Zo is het ontstaan, het idee voor een verlichte tast/herkenningsstok. In m’n hoofd dan! Ik was al een tijdje op zoek geweest naar een doorschijnende buis. Helaas kon ik daar niet in slagen. Twee jaar geleden kwamen er twee studenten bij ons in Haren (daar zat het OOG en OOR huis vroeger, red.). Ze vroegen van alles en nog wat over hoe we dingen ervaren als slechtzienden/blinden. Zo opperde ik mijn idee over een verlichte stok ook aan hen. Ze vonden het prachtig en zij zouden het proberen om het voor elkaar te krijgen. Na een aantal weken (maanden) met af en toe via een mailtje wat contact, probeerden ze nog om die stok te maken. Maar helaas, het is hen ook niet gelukt. Dat vond ik wel heel erg jammer.
Rond diezelfde tijd werd bij de Oogvereniging een prijs uitgereikt voor het beste idee. Dat was de Rob van Vliet Innovatieprijs. Ik heb mijn idee ook daar ingediend, maar helaas viel mijn idee buiten de prijzen. Toen lag het een hele tijd stil met het idee.
Wij, als cliënten van Gehoord en Gezien, zitten nu al ruim 1,5 jaar in Onnen. Daar is nu de dagbesteding voor doofblinden in een prachtig huis met vele kamers met verschillende doeleinden. Een paar weken geleden liepen we, tijdens het uitlaten van onze honden, langs een grote containerbak. Er lag wat troep in die bak, maar ook pvc buizen. Dat zijn buizen om elektrische draden door te halen. Ik heb toen een lange buis uit die bak gehaald. Ik dacht, ik doe het en ga het idee thuis uitwerken.
Op de dagbesteding had ik de buis direct in tweeën gezaagd, zodat ik het gemakkelijker mee naar huis kon nemen met de taxi. Eenmaal thuis maakte ik de buizen schoon en ging er meteen mee aan de slag.
Het allereerste wat ik deed, is een lichtsnoertje (zo’n eentje die je ook in de kerstboom hangt) door de buis halen en even zien of er wel licht door heen scheen. Ik was echt stomverbaasd, maar jaaaa, het licht scheen erdoor!
Toen hield ik niet meer op met verder uitwerken van het idee en op 9 december is de Amstok geboren! Ik ben er zo trots op en op de vrijdag erna nam ik de stok gelijk mee naar de dagbesteding. Iedereen was zeer enthousiast!
(Op de foto’s is de stok te zien. Uiteindelijk ziet de stok er hetzelfde uit als een normale taststok, met balletje en rubberen handvat. Het kastje van het lichtsnoer is vastgemaakt aan het handvat. Hoe de stok precies in elkaar is gezet, blijft natuurlijk het best bewaarde geheim van Nederland! red.)
