Afgelopen donderdag kregen mijn deelnemers en begeleiders en een aantal collega’s onderstaande brief van mij.
Beste allemaal,
Morgen gaan we mee doen aan een experiment. Het is de bedoeling dat iedereen zijn gehoorapparaat (ook de CI) uitzet. Mensen zonder gehoorapparaat krijgen een gehoorbeschermer op. Ik heb een vragenlijst toegestuurd gekregen waar ik op moet letten. Maar de hoofdvraag is wat dit gaat doen met het dagprogramma. Wat kan nog wel en wat niet meer?
Om half 3 kan iedereen de apparaten weer aanzetten, zodat we samen kunnen evalueren hoe het experiment is gegaan.
Je kunt in de taxi je apparaten aan laten. Zodra je binnen bent, gaan ze uit.
Ik ben benieuwd hoe het zal gaan!
Mocht het nodig zijn dan zal dit experiment ook een keer op dinsdag worden gedaan. Waarschijnlijk in 2025
Tot morgen!
Hartelijke groet,
Annelie
Mensen die niet aanwezig zouden zijn wensten mij succes. Maar al snel kreeg ik een telefoontje hoe het toch zou moeten met het leuke geplande programma, want zonder hoor toestellen was dat onmogelijk. Een andere cliënt belde verontrust op. Hij meldde dat dit onderzoek totaal geen rekening houdt met wat hij nodig heeft. Hoe zou hij kunnen begrijpen wat er om hem heen gebeurde, want hij ziet nog maar heel erg weinig en dan wordt er ook nog het stukje rest gehoor afgenomen… Een collega vroeg zich vertwijfelt af wie dit onderzoek toch bedacht had want het klonk alsof je iemand zijn gebit liet uit doen en dan noten moest laten eten…
Wat hebben ze een gelijk! Met goede hoortoestellen is het al een hele klus om er voor te zorgen dat iedereen in de groep alle informatie mee krijgt. Als je blind of zeer ernstig slechtziend bent en ineens ook (vrijwel) niets meer hoort, dan valt je leven volledig stil. Daar is geen experiment voor nodig!
Een persoon had het door, wijzend naar de kalender…
En waarom de dinsdag groep pas in 2025 aan de beurt is? Dan is het 1 april op een dinsdag….
