Tekst: Henk Dekker
Foto’s: Annelie Westhuis
Op 28 mei jl. brachten wij van de dinsdaggroep een bezoek aan de onderwijsinstelling van Koninklijke Visio in Haren. Visio Onderwijs Haren biedt excellent onderwijs aan leerlingen met een visuele of meervoudige beperking, zo staat op hun website te lezen. Daarbij is het goed om te weten dat de leerlingen ook een verstandelijke beperking hebben en tussen de 12 en 20 jaar oud zijn. De school telt op dit moment 67 leerlingen en het onderwijs dat wordt gegeven is ter voorbereiding op dagbesteding.
Als we bij de school aankomen, is het pauze en dus wordt er op het schoolplein gespeeld. Het schoolplein is nog geen twee jaar geleden volledig vernieuwd, zodat alle leerlingen veilig mee kunnen spelen. Er staan speeltoestellen opgesteld die speciaal voor deze groep kinderen en jongeren zijn ontworpen. Er is bijvoorbeeld een wipwap voor rolstoelgebruikers die fluitsignalen laat horen als je er met de rolstoel overheen rijdt. In een soort touwbrug kun je klauteren. Er zijn ook glijbanen en schommels, een aangepaste pannakooi en een kabelbaan. Dit vond ik wel heel leuk om uit te proberen.
In het vaklokaal maakten we kennis met het maken van kaarsen. Mallen waarmee de kaarsen worden gemaakt, worden voor me op tafel gezet. Zo is er ook een mal van de Martinitoren. Wat een kaars speciaal maakt, is dat er ook stukjes kaarsplaat in zitten verwerkt. Wit kaarsvet wordt gekleurd en op een plaat gegoten. Deze wordt vervolgens door de leerlingen aan stukjes geknipt. Vervolgens worden ze in de mal gestopt en wordt de overige ruimte opgevuld met vloeibaar kaarsvet. Zo ontstaat een mooi effect, wordt ons verteld door de vakdocente. Het weefgetouw wordt door Laura en Evelyn aandachtig bekeken. Het is een handig weefgetouw zeggen ze, want hij is volledig non-visueel te bedienen, maar het duurt maar liefst acht uur om het weefgetouw gebruiksklaar te maken! Ik voel aan een kleedje dat is geweven en ook aan een vilten wolkje waarin een speeldoosje verborgen zit. Door aan het touwtje te trekken, wordt er een muziekje afgespeeld. Ook is er een tas van geweven spijkerbroekenstof. Iedereen vindt dit een erg mooi eindproduct.
In het muzieklokaal worden allerlei muziekinstrumenten tevoorschijn gehaald en wordt ons uitgelegd dat de leerlingen hier – naast muziek maken – ook muziek kunnen beleven door ernaar te luisteren. In de gymnastiekzaal aangekomen ontdekken we dat de wanden afgeschermd zijn met zacht schuimrubber en er ligt een aparte gymvloer die je met je gymschoenen goed kunt voelen. De gymleraar geeft aan dat er geen teamsporten worden beoefend, maar dat blinde en slechtziende leerlingen wel goed individueel kunnen sporten. Het niveau en de begeleiding hangt daarbij aan van het niveau en de beperking(en). Net als op het regulier onderwijs krijgen de leerlingen twee keer per week gymles aangeboden.
Voor blinde leerlingen zijn bij de ingangen van alle ruimtes voelbare verwijzers aangebracht. Een kwastje die op de muur prijkt, geeft bijvoorbeeld aan dat dit het vaklokaal is. Alle deuren zijn extra breed, zodat leerlingen in een rolstoel ook overal kunnen komen. In de gangen zijn relingen aan de muur gemaakt, die dienen voor routegeleiding. Daarnaast is de afspraak dat iedereen zoveel mogelijk rechts loopt, zodat botsingen voorkomen kunnen worden. Op het plein ligt één centrale geleidelijn en grindpaadjes geven de weg weer naar de speeltoestellen.
In het winkeltje bij binnenkomst kan men de producten die door de leerlingen zijn vervaardigd kopen. Visio Haren weet werkkrachten jaren aan zich te binden. Tijdens de lunch, die bestaat uit tosti’s, zit ik tegenover iemand die hier na 30 jaar nog steeds met plezier aan het werk is. We hebben de mensen van Visio vriendelijk bedankt voor de leuke ochtend en uitgenodigd voor een tegenbezoek.
Tot ziens!
