Mamma, ik kan niet zonder jullie!
Door: Saskia
“Eindelijk, eindelijk! Ik mag proefzwemmen voor mijn B-diploma!” Chantal is acht jaar oud en hoort en ziet, net als ik, niet goed. Dit komt doordat ze een zeldzame energie- en stofwisselingsziekte heeft, waardoor ze ook sneller last krijgt van haar spieren. Eerst zwom Chantal bij een zwemclub waar de andere kinderen geen beperking hadden, maar hier wilde ze al snel niet meer heen, want ze had op woensdag en zaterdag les en twee dagen daarvoor voelde ze zich al ziek. Ik zag al snel dat Chantal daar niet meer heen kon, omdat ze daar niet gelukkig was.
Daarna ging ze naar een andere zwemclub, waar ik met haar mee het water in mocht. Dat voelde voor haar nog eens fijn, want mamma verstond de juf ook niet en kon ook niet goed zien wat de juf voordeed. De juf kreeg dit al snel in de gaten en kwam naar Chantal toe als er iets voorgedaan moest worden.
Na een korte tijd mocht Chantal al afzwemmen voor haar A-diploma. Omdat het duiken helaas nog niet helemaal goed ging, moest Chantal nog een keer afzwemmen. Omdat ze nu precies wist hoe het zwembad eruit zag, wat ze moest doen en waar ze moest staan, was ze niet zo zenuwachtig. Het werd een echt feestje, want alle opa’s, oma’s, ooms en tantes mochten komen kijken.
Nadat ze haar A-diploma had gehaald, ging ze zwemmen in een andere, grote groep, waar de ouders weer niet mee mochten het water in. De groep had ook nog een badmeester, terwijl Chantal juist moeite heeft met het verstaan van mannenstemmen. Hierdoor was ze elke week boos en wilde ze weer niet naar zwemles. Toen heeft pappa de zwemclub een mailtje gestuurd en samen met de club een oplossing gevonden. Chantal en pappa gingen samen zwemmen met de kinderen die hun zwemdiploma A nog moesten halen. Deze groep was kleiner en had ook weer een juf, waardoor Chantal weer blij was en zin kreeg in zwemmen. Zo kon ze verder oefenen voor haar B-diploma.
Al snel mocht Chantal proefzwemmen. In de weken daarvoor sliep ze slecht en had ze vaak last van boze buien, waardoor ze vaak ruzie had met haar grote zussen, wat pappa en ik ook heel moeilijk vonden. Na zo’n boze bui werd Chantal erg verdrietig en zei dan: “ik kan niet zonder jullie!” Ik begreep eerst maar niet wat Chantal daarmee bedoelde, tot ze zei: “ik vind het niet fijn dat ik jullie niet zie bij het proefzwemmen.” Tijdens het proefzwemmen mochten ouders weliswaar van achter een raam meekijken, maar daar had zij niets aan, omdat ze pappa en mamma dan toch niet kon zien en goedziende kinderen wel. Toen pappa en mamma dit begrepen, heeft pappa de zwemjuf gemaild, waarna werd afgesproken dat pappa voor de deur mocht zitten.
Vanaf dat moment voelt Chantal zich een stuk rustigeren gelukkiger en mag ze nu in één keer door voor haar B-diploma.
Klik hier om terug te gaan naar de blogs
